Ekonomik Çıktı ve Çevrenin Korunması Arasındaki Ödünleşme
Ekonomik çıktı ve çevre arasındaki ödünleşimi Şekil 12.5'teki gibi bir üretim olasılığı sınırı (PPF) ile analiz edebiliriz. Bir uçta, P gibi bir seçimde, bir ülke yüksek bir ekonomik çıktı seviyesini ancak çok az çevresel korumayı seçiyor olacaktır. Diğer uçta, T gibi bir seçimde, bir ülke yüksek düzeyde çevre korumayı ancak az ekonomik çıktıyı seçiyor olacaktır. Grafiğe göre, çevre korumadaki bir artış, daha az ekonomik çıktı gibi bir fırsat maliyeti içerir. Tercihleri ne olursa olsun, tüm toplumlar M gibi üretkenlik açısından verimsiz olan tercihlerden kaçınmak istemelidir. Verimlilik, seçimin üretim olanakları sınırında olmasını gerektirir.
Ekonomistlerin Şekil 12.5'teki P, Q, R, S ve T arasındaki seçim hakkında söyleyecekleri pek bir şey yoktur, bunların hepsi üretim olanakları sınırı boyunca uzanmaktadır. Hindistan gibi kişi başına düşen gayri safi yurtiçi hasılası (GSYİH) düşük olan ülkeler, ekonomik çıktıya daha fazla önem vermekte ve bu da beslenme, barınma, sağlık, eğitim ve arzu edilen tüketim mallarının üretilmesine yardımcı olmaktadır. Gelir düzeyi daha yüksek olan ve insanların daha büyük bir kısmının temel yaşam ihtiyaçlarına erişebildiği ülkeler, çevrenin korunmasına nispeten daha fazla önem vermeye istekli olabilirler.
Bununla birlikte, ekonomistler M gibi verimsiz bir seçimin istenmeyen bir durum olduğu konusunda birleşmektedirler. M'yi seçmek yerine, bir ulus ya Q noktasında olduğu gibi aynı çevresel koruma ile daha fazla ekonomik çıktı elde edebilir ya da S noktasında olduğu gibi aynı çıktı seviyesi ile daha fazla çevresel koruma sağlayabilir. Komuta ve kontrol odaklı çevre yasalarının sorunu, bazen M gibi bir seçim içermeleridir. Piyasa odaklı çevre araçları, ya aynı çevre korumasını daha düşük maliyetle sağlamak ya da aynı maliyetle daha yüksek derecede çevre koruması sağlamak için bir mekanizma sunar.
| BRING IT HOME |
| Keystone XL Keystone XL projesinin çevreye zarar verdiği iddialarına bir ekonomist nasıl yanıt verir? Açıkçası, petrol sızıntılarının çevresel maliyetini negatif bir dışsallık olarak değerlendirebiliriz, ancak bu dışsal maliyetler ne kadar büyük olacaktır? Dahası, bu maliyetler herhangi bir ekonomik fayda potansiyeline karşı ölçüldüğünde “çok mu yüksek”? Bu bölümde de belirtildiği gibi, boru hattı inşasının iyi bir fikir olup olmadığına karar verirken, bir ekonomist sadece ilave boru hattı inşasından kaynaklanan marjinal faydaları değil, aynı zamanda potansiyel marjinal maliyetleri ve özellikle boru hattının marjinal dış maliyetlerini de bilmek isteyecektir. Bunlar genellikle bu tür projeler için gerekli olan çevresel etki beyanları şeklinde ortaya çıkmaktadır. Örneğin, Mart 2013’te Nebraska Dışişleri Bakanlığı tarafından yayınlanan bir etki bildirimi, akifer sistemi üzerinden daha az boru hattı mili geçmesi ve çevresel açıdan tamamen hassas alanlardan kaçınılması olasılığını değerlendirmiştir. Boru hattı inşaatının “çoğu kaynağa” zarar vermeyeceğini belirtmiştir. Bu bölümün başında da belirtildiği üzere, Obama Yönetimi Keystone XL projesinin inşasını onaylamayı reddetmiştir. Bununla birlikte, Trump yönetimi bunu yapmaya istekli olduğunu açıkladı, ancak daha önce de belirtildiği gibi, Biden yönetimi projeyi etkin bir şekilde sona erdirdi. Amerika Birleşik Devletleri’nde ilave petrolün ekonomik faydalarını oldukça kolay bir şekilde ölçebilirken, sosyal maliyetleri ölçmek daha zordur. Sonuç olarak, farklı gözlemciler boru hattı projesinin ekonomik faydalarına ilişkin tahminler ile sosyal maliyetlerine ilişkin tahminler arasındaki denge konusunda farklı sonuçlara ulaşabilirler. |
Yorumlar
Yorum Gönder