ABD Çevre Yasalarının Faydaları ve Maliyetleri
Hükümet ekonomistleri, ABD firmalarının federal çevre yasalarına uymak için yılda 200 milyar dolardan fazla ödeme yapabileceğini tahmin etmektedir. Bu oldukça büyük bir meblağ. Bu para iyi harcanıyor mu?
Temiz Hava ve Temiz Suyun Faydaları ve Maliyetleri
Daha temiz bir çevrenin faydalarını dört alana ayırabiliriz: (1) insanlar daha sağlıklı kalabilir ve daha uzun yaşayabilir; (2) tarım, balıkçılık ve turizm gibi temiz hava ve suya dayanan belirli endüstriler fayda sağlayabilir; (3) emlak değerleri daha yüksek olabilir; ve (4) insanlar, bir piyasa işlemi içermesi gerekmeyen bir şekilde daha temiz bir çevrenin tadını çıkarabilir. Bu faydalardan bazılarına, örneğin turizme veya çiftçiliğe sağlanan kazanımlara ekonomik açıdan değer biçmek nispeten kolaydır. Astım hastası biri için temiz havanın değeri gibi diğerlerine parasal bir değer biçmek daha zordur. Büyük Kanyon'u hiç ziyaret etmemiş olsanız bile, havanın Büyük Kanyon üzerinde temiz olduğunu bilmekten duyacağınız memnuniyet gibi diğerlerine net bir parasal değer biçmek zor görünmektedir, ancak ekonomideki gelişmiş teknikler tahminler üretilmesine olanak tanımaktadır.
Çevresel faydalara ilişkin tahminler kesin olmamakla birlikte, yine de açıklayıcı olabilirler. Örneğin, Çevre Koruma Ajansı tarafından yapılan bir çalışmada Temiz Hava Yasası'nın 1970-1990 yılları arasındaki maliyet ve faydaları incelenmiştir. Bu süre zarfında toplam maliyetin kabaca 500 milyar dolar olduğu bulunmuştur ki bu çok büyük bir miktardır. Bununla birlikte, daha temiz havadan elde edilecek sağlık ve diğer faydalara ilişkin orta menzilli bir tahminin 22 trilyon dolar olduğu, yani maliyetlerden yaklaşık 44 kat daha yüksek olduğu da tespit edilmiştir. EPA'nın daha yeni bir çalışması, Temiz Hava Yasası'nın Amerikalılara sağlayacağı çevresel faydaların, maliyetlerini dörde bir oranında aşacağını tahmin etmektedir. EPA, "2010 yılında Temiz Hava Yasası programlarının faydalarının toplamda yaklaşık 110 milyar dolar olacağını tahmin etmektedir. Bu tahmin, hastalık ve erken ölümlerde meydana gelebilecek artışların önlenmesinin değerini temsil etmektedir." Ancak çevresel düzenlemelerin genel faydalarının geçmişte maliyetleri aştığını söylemek, her çevresel düzenlemenin mantıklı olduğunu söylemekten çok farklıdır. Örneğin, çalışmalar, emisyon azaltımlarını kirletici türlerine göre ayırırken, hava kirliliği kontrolünün faydalarının öncelikle partiküller ve kurşun için maliyetlerden daha ağır bastığını, ancak diğer hava kirleticilerine bakıldığında, bunları azaltmanın maliyetlerinin faydalarla karşılaştırılabilir veya daha fazla olabileceğini göstermektedir. Bazı çevresel düzenlemelerin faydalarının maliyetlerinden çok daha yüksek olması, her bir düzenlemenin mantıklı bir fikir olduğunu kanıtlamaz.
Ekoturizm: Çevrecilikten Para Kazanmak
Ekoturizmin tanımı biraz muğlak. Yerde uyumak, kök yemek ve vahşi hayvanlara yaklaşmak anlamına mı geliyor? Afrika vahşi yaşamına anestezik dartlar atmak için bir helikopterle uçmak anlamına mı geliyor, yoksa her ikisinden de biraz mı? Tanım bulanık olabilir, ancak gittikleri yerin ekolojisini takdir etmeyi uman turistler - "eko turistler"- büyük ve büyüyen bir işin itici gücüdür. Uluslararası Ekoturizm Derneği, doğayı veya vahşi yaşamı görmek isteyen uluslararası turistlerin 2020 yılına kadar 1,56 milyar seyahat gerçekleştireceğini tahmin etmektedir. COVID-19 bunun 2020'de gerçekleşmesini engellemiş olsa da, ekoturizme yönelik güçlü bir talep olduğu açıktır.
LINK IT UP |
Uluslararası Ekoturizm Derneği, programları ve turizmin sürdürülebilir toplumsal kalkınmadaki rolü hakkında daha fazla bilgi edinmek için Uluslararası Ekoturizm Derneği’nin web sitesini ziyaret edin. |
Ekoturizmin cazibesini fark eden düşük gelirli ülkelerin sakinleri, yaban hayatı habitatlarını korumanın, örneğin ormanları kesmekten veya hayvanları otlatmaktan daha kazançlı olduğunu görebilirler. Örneğin Güney Afrika, Namibya ve Zimbabve'de ekoturizm, yerel topluluklara fil ve gergedan popülasyonlarını korumaya yönelik ekonomik bir çıkar sağlamıştır. Önde gelen ekoturizm destinasyonlarından bazıları Orta Amerika'daki Kosta Rika ve Panama; Karayipler; Malezya ve diğer Güney Pasifik destinasyonları; Yeni Zelanda; Tanzanya'daki Serengeti; Amazon yağmur ormanları ve Galapagos Adaları'dır. Bu ülke ve bölgelerin birçoğunda hükümetler, ekoturizmden elde edilen gelirleri yerel topluluklarla paylaşarak, bu yerel topluluklardaki insanlara yerel çevrelerini korumaya teşvik eden bir tür mülkiyet hakkı tanıyan politikalar yürürlüğe koymuştur.
Ekoturizmin dikkatli bir yönetime ihtiyacı vardır, böylece hevesli turistler ve yerel girişimcilerin birleşimi ziyaretçilerin görmeye geldiği şeyi yok etmez. Ve son araştırmalar, sürekli olarak turistlere ve araçlara maruz kalan vahşi hayvanların stres ve atipik davranışlar sergilediğini göstermektedir. Ancak genel olarak, iyi yönetilen ekoturizm, yerel çevreye zarar vermeye bir alternatif sağlayan net bir pozitif olarak görülmektedir.
Marjinal Faydalar ve Marjinal Maliyetler
Kirliliğin azaltılmasının marjinal maliyetlerini ve marjinal faydalarını göstermek için marjinal analiz araçlarını kullanabiliriz. Şekil 12.4 bu durumun teorik bir modelini göstermektedir. Çevre koruma miktarı düşük olduğunda, kirlilik yoğun olduğunda -örneğin Qa miktarında- kirliliği azaltmanın genellikle çok sayıda nispeten ucuz ve kolay yolu vardır ve bunu yapmanın marjinal faydaları oldukça yüksektir. Qa miktarında, kirlilikle mücadele için daha fazla kaynak ayırmak mantıklıdır. Ancak, çevre korumanın kapsamı arttıkça, kirliliği azaltmanın ucuz ve kolay yolları azalmaya başlar ve daha maliyetli yöntemler kullanmak gerekir. Marjinal maliyet eğrisi yükselir. Ayrıca, çevre koruma arttıkça, önce en büyük marjinal faydalar elde edilir, ardından marjinal faydalar azalır. Çevre koruma miktarı diyelim ki Qb'ye yükseldikçe, marjinal faydalar ile marjinal maliyetler arasındaki fark daralır. Qc noktasında marjinal maliyetler marjinal faydaları aşacaktır. Bu çevre koruma seviyesinde, toplum kaynakları verimli bir şekilde tahsis etmemektedir, çünkü kirliliği azaltmak için çok fazla kaynaktan vazgeçmektedir.
Toplum Qb'ye yaklaştıkça, bazıları kirliliği azaltma maliyetlerini düşük tutmak için piyasa odaklı çevresel araçların kullanılmasının daha önemli hale geldiğini iddia edebilir. Amaçları, marjinal maliyetlerin marjinal faydaları aştığı Qc'de çevre koruma miktarını sağlayacak çevre kurallarından kaçınmak olacaktır. Aşağıdaki Clear It Up bölümü EPA'nın politikalarını nasıl ölçtüğünü ve hayatlarımızın parasal değerini incelemektedir.
CLEAR IT UP |
Bir hayatın değeri nedir? ABD Çevre Koruma Ajansı (EPA), ek maliyetlere karşı kirliliği azaltarak hayat kurtarmanın değerini hesaplamak zorundadır. EPA’nın Ulusal Çevre Ekonomisi Merkezi (NCEE), hükümetin çevre politikalarının faydalarını ölçerken, istatistiksel bir insan hayatına 7,4 milyon dolar değer biçmektedir (2006 ABD doları cinsinden, Şubat 2022’de 10,5 milyon dolardan biraz fazlasına karşılık gelmektedir). Ekonomistler bir insan hayatına, insanların kendi kararlarında insan hayatına verdikleri değere ilişkin çalışmalara dayanarak değer biçerler. Örneğin, bazı işlerde ölüm olasılığı diğerlerine göre daha yüksektir ve bu işler riski telafi etmek için genellikle daha fazla ödeme yapar. Örnek olarak balık çiftçiliğine karşılık okyanus balıkçılığı ve “aşağı kırk sekiz” eyalette kamyon şoförlüğüne karşılık Alaska’da buz kamyonculuğu verilebilir. Hükümet düzenleyicileri, önerilen düzenlemelerin “makul” olduğuna karar verirken bu gibi tahminleri kullanır; bu da hangi önerilerin maliyetlerini haklı çıkaracak kadar yüksek faydalara sahip olduğuna karar vermek anlamına gelir. Örneğin, ABD Ulaştırma Bakanlığı otomobillerde veya uçaklarda hangi güvenlik sistemlerinin zorunlu olması gerektiğine karar verirken, yalnızca kurtarılan hayat başına tahmini maliyetin 3 milyon dolar veya daha az olduğu durumlarda kuralları onaylayacaktır. Hayat kurtaran düzenlemeler için harcadığımız kaynaklar bir değiş tokuş yaratmaktadır. Vanderbilt Üniversitesi’nden W. Kip Viscusi tarafından yapılan bir araştırmaya göre, bir düzenleme 50 milyon dolara mal olduğunda, ekonominin geri kalanında sağlık ve güvenlik harcamalarından bir hayata mal olacak kadar harcamayı saptırmaktadır. Bu bulgu, kurtarılan hayat başına 50 milyon dolardan daha pahalıya mal olan herhangi bir düzenlemenin aslında hayat kurtarmaktan ziyade hayatlara mal olduğunu göstermektedir. |
Referanslar
Ryan, Dave. “New Report Shows Benefits of 1990 Clean Air Amendments Outweigh Costs by Four-to-One Margin,” press release, November 16, 1999. United States Environmental Protection Agency. Accessed December 19, 2013. http://www.epa.gov/oar/sect812/r-140.html.
National Center for Environmental Economics (NCEE). “Frequently Asked Questions on Mortality Risk Valuation.” United States Environmental Protection Agency. Accessed December 19, 2013. http://yosemite.epa.gov/ee/epa/eed.nsf/pages/MortalityRiskValuation.html#whatvalue World Tourism Organization, “Tourism 2020 Vision.” Accessed December 19, 2013. http://www.world-tourism.org/market_research/facts/market_trends.htm.
Viscusi, Kip W. Fatal Tradeoffs: Public and Private Responsibilities for Risk. New York: Oxford University Press, 1995.
Yorumlar
Yorum Gönder