Eklemlerin Gelişimi
Eklemler, embriyonik gelişim sırasında ilgili kemiklerin oluşumu ve büyümesi ile birlikte oluşur. Vücudun tüm kemik, kıkırdak ve bağ dokularını meydana getiren embriyonik dokuya mezenşim adı verilir. Kafada mezenşim, kafatasının üst ve yan kısımlarını oluşturan kemiklere dönüşecek alanlarda birikecektir. Bu bölgelerdeki mezenşim, mezenşimal hücrelerin kemik üreten hücrelere farklılaşarak kemik dokusu oluşturduğu intramembranöz kemikleşme süreci yoluyla doğrudan kemiğe dönüşecektir. Kemik üretim alanları arasındaki mezenşim, gelişen kemikler arasındaki boşlukları dolduran fibröz bağ dokusu haline gelecektir. Başlangıçta, kemikler arasındaki bağ dokusu dolu boşluklar geniştir ve fontanel olarak adlandırılır. Doğumdan sonra kafatası kemikleri büyüdükçe ve genişledikçe aralarındaki boşluklar azalır ve bıngıldaklar kemiklerin dar bir fibröz bağ dokusu tabakasıyla birleştiği sütür eklemlerine indirgenir.
Kafatasının tabanını ve yüz bölgelerini oluşturan kemikler endokondral kemikleşme süreciyle gelişir. Bu süreçte mezenkim birikir ve gelecekteki kemiğin bir modelini oluşturan hiyalin kıkırdağa farklılaşır. Hiyalin kıkırdak modeli daha sonra uzun yıllar boyunca kademeli olarak kemikle yer değiştirir. Bu gelişen kemikler arasındaki mezenkim, kafatasının bu bölgelerindeki kemikler arasındaki sütür eklemlerinin fibröz bağ dokusu haline gelir.
Benzer bir endokondral kemikleşme süreci, uzuvların kemik ve eklemlerinin ortaya çıkmasını sağlar. Uzuvlar başlangıçta, gelişimin dördüncü haftasının sonunda embriyonun yanlarında beliren küçük uzuv tomurcukları olarak gelişir. Altıncı haftadan itibaren, her bir uzuv tomurcuğu büyümeye ve uzamaya devam ederken, tomurcuk içindeki mezenkim alanları, gelecekteki kemiklerin her biri için model oluşturacak olan hiyalin kıkırdağa farklılaşmaya başlar. Sinovyal eklemler, eklem interzonu adı verilen bir alanda, bitişik kıkırdak modelleri arasında oluşacaktır. Bu interzon bölgesinin merkezindeki hücreler eklem boşluğunu oluşturmak için hücre ölümüne uğrarken, çevredeki mezenkim hücreleri eklem kapsülünü ve destekleyici bağları oluşturacaktır. Kıkırdak modellerini kemiğe dönüştüren endokondral kemikleşme süreci embriyonik gelişimin on ikinci haftasında başlar. Doğumda kemiğin büyük bir kısmının kemikleşmesi gerçekleşmiştir ancak epifiz plağının hiyalin kıkırdağı çocukluk ve ergenlik dönemi boyunca kalarak kemiğin uzamasını sağlayacaktır. Hiyalin kıkırdak, sinovyal eklemlerde kemiklerin yüzeylerini kaplayan eklem kıkırdağı olarak da korunur.
Önceki Ders: Seçilmiş Sinovyal Eklemlerin Anatomisi
Sonraki Ders: Eklemler Bölüm Değerlendirmesi
Yorumlar
Yorum Gönder