Vücut Hareketleri Türleri

 Sinovyal eklemler vücuda muazzam bir hareket aralığı sağlar. Sinovyal bir eklemdeki her hareket, eklemin her iki tarafındaki kemiklere bağlı kasların kasılması veya gevşemesinden kaynaklanır. Sinovyal bir eklemde üretilebilecek hareket türü, eklemin yapısal tipine göre belirlenir. Bilye ve soket eklemi tek bir eklemde en geniş hareket aralığını sağlarken, vücudun diğer bölgelerinde birkaç eklem belirli bir hareketi üretmek için birlikte çalışabilir. Genel olarak, her bir sinovyal eklem tipi vücuda büyük esneklik ve hareketlilik sağlamak için gereklidir. Sinovyal eklemlerde meydana gelebilecek birçok hareket türü vardır (aşağıdaki tablo). Hareket türleri genellikle biri diğerinin zıttı olacak şekilde eşleştirilir. Vücut hareketleri her zaman vücudun anatomik pozisyonuyla ilişkili olarak tanımlanır: dik duruş, üst uzuvlar vücudun yan tarafında ve avuç içleri öne bakacak şekilde. Bu bölümden geçerken aşağıdaki şekle bakın.

İNTERAKTİF BAĞLANTI
Anatomik hareketler hakkında bilgi edinmek için bu videoyu izleyin. Hangi hareketler ayağın ayak bileğindeki açısını artırmayı veya azaltmayı içerir?

Vücudun Hareketleri, Bölüm 1 Sinovyal eklemler vücuda hareket etmek için birçok yol sağlar. (a)-(b) Fleksiyon ve ekstansiyon hareketleri sagittal (ön-arka) hareket düzlemindedir. Bu hareketler omuz, kalça, dirsek, diz, el bileği, metakarpofalangeal, metatarsofalangeal ve interfalangeal eklemlerde gerçekleşir. (c)-(d) Başın veya vertebral kolonun öne doğru bükülmesi fleksiyon, arkaya doğru olan herhangi bir hareket ise ekstansiyondur. (e) Abdüksiyon ve addüksiyon, uzuvların, elin, parmakların veya ayak parmaklarının koronal (medial-lateral) hareket düzlemindeki hareketleridir. Uzuv veya elin vücuttan yanal olarak uzaklaştırılması veya el ya da ayak parmaklarının açılması abdüksiyondur. Addüksiyon, uzvu veya eli vücudun orta hattına doğru veya orta hattın karşısına getirir ya da el veya ayak parmaklarını bir araya getirir. Sirkumdüksiyon, fleksiyon, addüksiyon, ekstansiyon ve abdüksiyon hareketlerinin sıralı kombinasyonunu kullanarak uzuv, el veya parmakların dairesel bir düzende hareket ettirilmesidir. Addüksiyon/abdüksiyon ve sirkumdüksiyon omuz, kalça, bilek, metakarpofalangeal ve metatarsofalangeal eklemlerde gerçekleşir. (f) Başın bir yandan diğer yana dönmesi veya vücudun bükülmesi rotasyondur. Üst uzvun omuzda veya alt uzvun kalçada medial ve lateral rotasyonu, uzvun ön yüzeyinin vücudun orta hattına doğru (medial veya iç rotasyon) veya orta hattan uzağa (lateral veya dış rotasyon) döndürülmesini içerir.

Vücudun Hareketleri, Bölüm 2 (g) Ön kolun supinasyonu, eli radius ve ulnanın paralel olduğu avuç içi ileri pozisyonuna getirirken, ön kol pronasyonu eli radiusun ulnanın üzerinden geçerek bir "X" oluşturduğu avuç içi geri pozisyonuna getirir. (h) Ayak bileği ekleminde ayağın dorsifleksiyonu ayağın üst kısmını bacağa doğru hareket ettirirken, plantar fleksiyon topuğu kaldırır ve ayak parmaklarını gösterir. (i) Ayağın eversiyonu ayağın altını (tabanını) vücudun orta hattından uzaklaştırırken, ayak inversiyonu tabanı orta hatta doğru çevirir. (j) Alt çenenin protraksiyonu çeneyi öne iter ve retraksiyonu çeneyi geriye çeker. (k) Alt çenenin çökmesi ağzı açar, yükselmesi ise kapatır. (l) Başparmağın ters çevrilmesi başparmağın ucunu aynı elin parmaklarının ucuyla temas ettirir ve yeniden konumlandırılması başparmağı işaret parmağının yanına geri getirir.

Fleksiyon ve Ekstansiyon (Bükülme ve Uzama)

Bükülme ve uzama tipik olarak sagital düzlemde gerçekleşen hareketlerdir ve boyun, gövde veya uzuvların anterior veya posterior hareketlerini içerir. Vertebral kolon için bükülme (anterior fleksiyon) boynun veya gövdenin anteriora (öne) doğru bükülmesidir, uzama ise bükülmüş bir pozisyondan düzleşme veya geriye doğru bükülme gibi posterior yönelimli bir hareketi içerir. Vertebral kolonun lateral bükülmesi koronal düzlemde gerçekleşir ve boyun veya gövdenin sağ veya sol tarafa doğru bükülmesi olarak tanımlanır. Vertebral kolonun bu hareketleri hem her bir intervertebral diskin oluşturduğu simfiz eklemini hem de bir omurun alt eklem çıkıntıları ile bir sonraki alt omurun üst eklem çıkıntıları arasında oluşan düzlemsel sinovyal eklem tipini içerir.

Uzuvlarda, bükülme kemikler arasındaki açıyı azaltırken (eklemin bükülmesi), uzama açıyı artırır ve eklemi düzeltir. Üst uzuv için, tüm önden giden hareketler bükülme ve tüm arkadan giden hareketler uzamadır. Bunlar arasında omuzdaki kolun, dirsekteki ön kolun, bilekteki elin ve metakarpofalangeal ve interfalangeal eklemlerdeki parmakların ön-arka hareketleri yer alır. Başparmak için, uzanma başparmağı avuç içinden uzaklaştırarak avuç içi ile aynı düzlemde hareket ettirirken, bükülme başparmağı işaret parmağına veya avuç içine geri getirir. Bu hareketler birinci karpometakarpal eklemde gerçekleşir. Alt uzuvda, uyluğun öne ve yukarı doğru getirilmesi kalça ekleminde bükülme iken, uyluğun arkaya doğru herhangi bir hareketi uzamadır. Uyluğun anatomik (ayakta durma) pozisyonunun ötesine uzatılmasının kalça eklemini destekleyen bağlar tarafından büyük ölçüde sınırlandırıldığını unutmayın. Diz bükülmesi, ayağı arka uyluğa doğru getirmek için dizin bükülmesi, diz uzatılması ise dizin düzleştirilmesidir. Bükülme ve uzama hareketleri uzuvların menteşe, kondiloid, eyer ve bilye ve soket eklemlerinde görülür (iki yukarıdaki şeklin "a-d" görselleri).

Aşırı uzama, bir eklemin normal hareket aralığının ötesinde anormal veya aşırı uzamasıdır ve bu nedenle yaralanmaya neden olur. Benzer şekilde, aşırı bükülme de bir eklemin aşırı bükülmesidir. Aşırı uzama yaralanmaları diz veya dirsek gibi menteşe eklemlerinde yaygındır. Başın aniden önce geriye sonra öne doğru hareket ettiği "whiplash" vakalarında, hasta servikal bölgede hem hiperekstansiyon hem de hiperfleksiyon yaşayabilir.

Dışaçekim ve Adüksiyon

Abdüksiyon ve addüksiyon hareketleri koronal düzlemde gerçekleşir ve uzuvların, parmakların, ayak parmaklarının veya başparmağın medial-lateral hareketlerini içerir. Abdüksiyon uzvu vücudun orta hattından yanal olarak uzaklaştırırken, addüksiyon uzvu vücuda doğru veya orta hat boyunca getiren karşıt harekettir. Örneğin, abdüksiyon kolu omuz ekleminden kaldırarak vücuttan yanal olarak uzaklaştırırken, addüksiyon kolu vücudun yanına indirir. Benzer şekilde, bilekteki abdüksiyon ve addüksiyon eli vücudun orta hattından uzaklaştırır veya orta hattına doğru hareket ettirir. El veya ayak parmaklarını birbirinden ayırmak da abdüksiyon, el veya ayak parmaklarını bir araya getirmek ise addüksiyondur. Başparmak için abdüksiyon, başparmağı 90° dik konuma getiren ve avuç içinden düz bir şekilde dışarı bakan ön harekettir. Addüksiyon başparmağı işaret parmağının yanındaki anatomik pozisyonuna geri götürür. Abdüksiyon ve addüksiyon hareketleri kondiloid, eyer ve bilye ve soket eklemlerinde görülür (iki yukarıdaki şeklin "e" görseli).

Bir Uzvun Dairesel Hareketi

Dairesel hareket, bir vücut bölgesinin dairesel bir şekilde hareket ettirilmesidir; hareket ettirilen vücut bölgesinin bir ucu nispeten sabit kalırken diğer ucu bir daire çizer. Bir eklemde fleksiyon, addüksiyon, ekstansiyon ve abdüksiyonun sıralı kombinasyonunu içerir. Bu hareket türü çift eksenli kondiloid ve eyer eklemlerde ve çok eksenli bilye ve yuva eklemlerde bulunur (iki yukarıdaki şeklin "e" görseli).

Rotasyon (Dönme)

Dönme omurga sütunu içinde, bir pivot eklemde veya bir bilye ve soket ekleminde meydana gelebilir. Boyun veya gövdenin dönmesi, komşu omurlar arasında mevcut olan küçük dönme hareketlerinin toplanmasıyla üretilen bükülme hareketidir. Bir pivot eklemde, bir kemik diğer kemiğe göre döner. Bu tek eksenli bir eklemdir ve bu nedenle dönme, bir pivot eklemde izin verilen tek harekettir. Örneğin, atlantoaksiyal eklemde, birinci servikal (C1) vertebra (atlas), ikinci servikal (C2) vertebranın (aksis) yukarı doğru çıkıntısı olan dens etrafında döner. Bu, kafayı "hayır" anlamında sallarken olduğu gibi kafanın bir yandan diğer yana dönmesini sağlar. Proksimal radioulnar eklem, radius başı ve ulna ile eklemleşmesinden oluşan bir pivot eklemdir. Bu eklem, ön kolun pronasyon ve supinasyon hareketleri sırasında radiusun uzunluğu boyunca dönmesini sağlar.

Dönme, omuz ve kalçanın bilye ve soket eklemlerinde de meydana gelebilir. Burada humerus ve femur uzun eksenleri etrafında dönerek kolun ya da uyluğun ön yüzeyini vücudun orta hattına doğru ya da ondan uzağa doğru hareket ettirir. Uzvun ön yüzeyini vücudun orta hattına doğru getiren harekete medial (iç) dönme denir. Tersine, uzvun ön yüzeyi orta hattan uzaklaşacak şekilde dönmesi lateral (dış) dönmedir (iki yukarıdaki şeklin "f" görseli). Sadece çok eksenli omuz ve kalça eklemlerinde meydana gelebilen medial ve lateral dönmeyi, çift eksenli veya çok eksenli eklemlerde meydana gelebilen sirkumdüksiyondan ayırt ettiğinizden emin olun.

Supinasyon ve İç Bükülme

Supinasyon ve iç bükülme ön kol hareketleridir. Anatomik pozisyonda, üst uzuv avuç içi öne bakacak şekilde vücudun yanında tutulur. Bu, ön kolun supin pozisyonudur. Bu pozisyonda radius ve ulna birbirine paraleldir. Avuç içi arkaya bakarken, ön kol iç bükülme pozisyonundadır ve radius ile ulna bir X şekli oluşturur.

Supinasyon ve pronasyon, ön kolun bu iki pozisyon arasında gidip gelen hareketleridir. İç bükülme, ön kolu supinasyon (anatomik) pozisyonundan pronasyon (avuç içi geriye doğru) pozisyonuna getiren harekettir. Bu hareket, radiusun distal radioulnar eklemdeki hareketine eşlik eden radiusun proksimal radioulnar eklemdeki dönmesi ile üretilir. Proksimal radioulnar eklem, radius başının dönmesini sağlayan bir pivot eklemdir. Radius şaftının hafif eğriliği nedeniyle, bu dönme radiusun distal ucunun distal radioulnar eklemde distal ulna üzerinden geçmesine neden olur. Bu çaprazlama radius ve ulnayı X şeklinde bir pozisyona getirir. Supinasyon, radiusun rotasyonunun kemikleri paralel pozisyonlarına döndürdüğü ve avuç içini öne bakan (supinasyon) pozisyona getirdiği zıt harekettir. Supinasyonun kaşıkla çorba alırken kullandığınız hareket olduğunu hatırlamak yardımcı olur (yukarıdaki şeklin "g" görseli).

Dorsifleksiyon ve Plantar Bükülme

Dorsifleksiyon ve plantar bükülme, bir menteşe eklemi olan ayak bileği eklemindeki hareketlerdir. Ayağın üst kısmı ön bacağa doğru hareket edecek şekilde ayağın ön kısmının kaldırılması dorsifleksiyondur; ayak topuğunun yerden kaldırılması veya ayak parmaklarının aşağı doğru bakması ise plantar bükülmedir. Bunlar ayak bileği ekleminde mevcut olan tek hareketlerdir (yukarıdaki şeklin "h" görseli).

İnversiyon ve Eversiyon

İnversiyon ve eversiyon, arka ayağın tarsal kemikleri (intertarsal eklemler) arasındaki çoklu düzlem eklemlerini içeren karmaşık hareketlerdir ve bu nedenle ayak bileği ekleminde gerçekleşen hareketler değildir. İnversiyon, ayak tabanını orta hatta doğru açacak şekilde ayağın döndürülmesidir; eversiyon ise ayak tabanını orta hattan uzaklaştırır. Ayak, eversiyon hareketinden daha geniş bir inversiyon aralığına sahiptir. Bunlar, düz olmayan bir yüzeyde yürürken veya koşarken ayağı stabilize etmeye yardımcı olan ve basketbol, duvar tenisi veya futbol gibi aktif sporlar sırasında kullanılan hızlı yan yana yön değişikliklerine yardımcı olan önemli hareketlerdir (yukarıdaki şeklin "i" görseli).

Protraksiyon ve Retraksiyon

Protraksiyon ve retraksiyon, skapula veya mandibulanın anterior-posterior hareketleridir. Skapulanın protraksiyonu, omuz bir şeye karşı itilirken veya top atılırken olduğu gibi öne doğru hareket ettirildiğinde meydana gelir. Retraksiyon ise tam tersi bir harekettir ve skapula vertebral kolona doğru posterior ve medial olarak çekilir. Mandibula için protraksiyon, alt çene çeneyi dışarı çıkarmak için öne doğru itildiğinde meydana gelirken, retraksiyon alt çeneyi geriye doğru çeker. (yukarıdaki şeklin "j" görseli)

Depresyon ve Yükselme

Depresyon ve elevasyon, skapula veya mandibulanın aşağı ve yukarı doğru hareketleridir. Skapula ve omuzun yukarı doğru hareketi elevasyon, aşağı doğru hareketi ise depresyondur. Bu hareketler omuz silkmek için kullanılır. Benzer şekilde, alt çenenin yükselmesi ağzı kapatmak veya bir şeyi ısırmak için kullanılan yukarı doğru harekettir ve çökmesi ağzın açılmasını sağlayan aşağı doğru harekettir (yukarıdaki şeklin "k" görseli).

Ekskürsiyon

Ekskürsiyon, mandibulanın bir yandan diğer yana hareketidir. Lateral ekskürsiyon mandibulayı orta hattan uzaklaştırarak sağ veya sol tarafa doğru hareket ettirir. Medial ekskürsiyon mandibulayı orta hattaki dinlenme pozisyonuna döndürür.

Üst Dönme ve Alt Dönme

Superior ve inferior dönme, kürek kemiğinin hareketleridir ve glenoid boşluğun hareket yönü ile tanımlanır. Bu hareketler kürek kemiğinin skapular omurganın inferiorundaki bir nokta etrafında dönmesini içerir ve kürek kemiğine etki eden kas kombinasyonları tarafından üretilir. Superior dönme sırasında, skapular omurganın medial ucu aşağı doğru hareket ederken glenoid kavite yukarı doğru hareket eder. Bu, üst uzuv abdüksiyonuna katkıda bulunan çok önemli bir harekettir. Kürek kemiğinin superior dönmesi olmadan, humerusun büyük tüberkülü kürek kemiğinin akromiyonuna çarpacak ve böylece kolun omuz yüksekliğinin üzerinde herhangi bir abdüksiyonunu önleyecektir. Bu nedenle üst ekstremitenin tam abdüksiyonu için kürek kemiğinin superior dönmesi gereklidir. Superior dönme, elinizle veya omzunuzda ağır bir yük taşırken kol abdüksiyonu olmadan da kullanılır. Ağır bir kitap çantası gibi bir yükü elinize aldığınızda ve sadece tek omzunuzda taşıdığınızda bu dönmeyi hissedebilirsiniz. Çantanın ağırlık taşıma desteğini artırmak için, kürek kemiği süperiora doğru dönerken omuz yukarı kalkar. İnferior dönme, uzuv addüksiyonu sırasında meydana gelir ve skapular omurganın medial ucunun yukarı doğru hareketi ile glenoid boşluğun aşağı doğru hareketini içerir.

Karşıtlık ve Yeniden Konumlandırma

Karşıtlık, başparmağın ucunu bir parmağın ucuyla temas ettiren başparmak hareketidir. Bu hareket, trapezium karpal kemik ile birinci metakarpal kemik arasında oluşan bir eyer eklemi olan birinci karpometakarpal eklemde üretilir. Başparmak karşıtlığı, bu eklemde başparmağın bükülmesi ve abdüksiyonunun bir kombinasyonu ile üretilir. Başparmağın işaret parmağının yanındaki anatomik konumuna geri döndürülmesine repozisyon denir (yukarıdaki şeklin "l" görseli).

Eklem TipiHareketÖrnek
pivotTek eksenli eklem; dönme hareketine izin verirAtlantoaksiyal eklem (C1-C2 vertebra eklemleşmesi); proksimal radioulnar eklem
menteşeTek eksenli eklem; bükülme/uzama hareketlerine izin verirDiz; dirsek; ayak bileği; el ve ayak parmaklarının interfalangeal eklemleri
kondiloidÇift eksenli eklem; bükülme/uzama, abdüksiyon/addüksiyon ve sirkumdüksiyon hareketlerine izin verirParmakların metakarpofalangeal (mafsal) eklemleri; el bileğinin radyokarpal eklemi; ayak parmakları için metatarsofalangeal eklemler
eyerÇift eksenli eklem; bükülme/uzama, abdüksiyon/addüksiyon ve sirkumdüksiyon hareketlerine izin verirBaşparmağın birinci karpometakarpal eklemi; sternoklaviküler eklem
düzlemÇok eksenli eklem; ayağın inversiyon ve eversiyonuna veya vertebral kolonun bükülme, uzama ve lateral fleksiyonuna izin verirAyağın intertarsal eklemleri; vertebralar arasındaki superior-inferior artiküler proses eklemleri
bilye ve soketÇok eksenli eklem; bükülme/uzama, abdüksiyon/addüksiyon, sirkumdüksiyon ve medial/lateral rotasyon hareketlerine izin verirOmuz ve kalça eklemleri

Önceki Ders: Sinovyal Eklemler
Sonraki Ders: Seçilmiş Sinovyal Eklemlerin Anatomisi

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Gelişim ve Kalıtım Eleştirel Düşünme Soruları

Periodonsiyum Klinik Uygulamalar

Dentin Oluşumu