Kırıklar: Kemik Onarımı
Bir doktor kırığı anatomik pozisyonuna getirse de getirmese de iyileşecektir. Kemik doğru şekilde yerine oturtulmazsa, iyileşme süreci kemiği deforme olmuş pozisyonunda tutacaktır.
Kırılmış bir kemik cerrahi müdahale olmadan doğal pozisyonuna yerleştirilerek düzeltildiğinde, bu işleme kapalı redüksiyon denir. Açık redüksiyon, kırığı ortaya çıkarmak ve kemiği yeniden yerleştirmek için ameliyat gerektirir. Bazı kırıklar küçük olabilirken, diğerleri oldukça ciddidir ve ciddi komplikasyonlara neden olur. Örneğin, kırık bir femur diyafizi kan dolaşımına yağ kürecikleri salma potansiyeline sahiptir. Bunlar akciğerlerin kılcal damar yataklarına yerleşerek solunum sıkıntısına ve hızlı bir şekilde tedavi edilmezse ölüme yol açabilir.
Kırık Türleri
Kırıklar karmaşıklıklarına, konumlarına ve diğer özelliklerine göre sınıflandırılır (aşağıdaki şekil). Aşağıdaki tablo yaygın kırık türlerini özetlemektedir. Bazı kırıklar birden fazla terim kullanılarak tanımlanabilir çünkü birden fazla tipin özelliklerini taşıyabilir (örneğin, açık enine kırık).
Kırık tipi | Açıklama |
Enine | Kemiğin uzun ekseni boyunca düz olarak oluşur |
Eğik | 90 derece olmayan bir açıda meydana gelir |
Spiral | Kemik segmentleri bir bükülme hareketinin sonucu olarak birbirinden ayrılır |
Parçalanmış | Birkaç kırılma, iki büyük parça arasında birçok küçük parçaya neden olur |
Etkilenen | Genellikle sıkıştırma sonucu bir parça diğerinin içine girer |
Yarı kırık | Kemiğin sadece bir tarafının kırıldığı kısmi kırık |
Açık (veya bileşik) | Kırık kemiğin en az bir ucunun deriden yırtıldığı kırık; yüksek enfeksiyon riski taşır |
Kapalı (veya basit) | Cildin sağlam kaldığı bir kırık |
Kemik Onarımı
Bir kemik kırıldığında, kırık tarafından yırtılan herhangi bir damardan kan akar. Bu damarlar periosteum, osteonlar ve/veya medüller boşlukta olabilir. Kan pıhtılaşmaya başlar ve kırıktan yaklaşık altı ila sekiz saat sonra pıhtılaşan kan bir kırık hematomu oluşturur (aşağıdaki şeklin (a) görseli). Kemiğe giden kan akışının bozulması, kırığın etrafındaki kemik hücrelerinin ölümüyle sonuçlanır.
Kırıktan sonraki yaklaşık 48 saat içinde, endosteumdaki kondrositler kırık kemiğin iki ucu arasında fibrokartilajinöz bir matriks salgılayarak bir iç kallus oluştururken, periosteal kondrositler ve osteoblastlar kırığın dış çevresinde sırasıyla hiyalin kıkırdak ve kemikten oluşan bir dış kallus oluşturur (aşağıdaki şeklin (b) görseli). Bu, kırığı sabitler.
Sonraki birkaç hafta boyunca osteoklastlar ölü kemiği rezorbe eder; osteojenik hücreler aktif hale gelir, bölünür ve osteoblastlara farklılaşır. Kalli içindeki kıkırdak, endokondral kemikleşme yoluyla trabeküler kemik ile yer değiştirir (aşağıdaki şeklin (c) görseli).
Sonunda, iç ve dış kalli birleşir, kompakt kemik kırığın dış kenarlarındaki süngerimsi kemiğin yerini alır ve iyileşme tamamlanır. Kemiğin dış yüzeyinde hafif bir şişlik kalabilir, ancak sıklıkla bu bölge yeniden şekillenir (aşağıdaki şeklin (d) görseli) ve kırığa dair hiçbir dış kanıt kalmaz.
İNTERAKTİF BAĞLANTI Farklı kırık türlerini incelemek için bu web sitesini ziyaret edin ve ardından kısa bir öz değerlendirme testine katılın. Önceki Ders: Kemik Oluşumu ve Gelişimi Sonraki Ders: Egzersiz, Beslenme, Hormonlar ve Kemik Dokusu |
Yorumlar
Yorum Gönder